vrijdag 1 september 2017

Dag 26 Donderdag 31/08 : Santiago de Compostela : 26 km.

Wat een korte eindspurt moest worden (de weg 19 km volgen tot in Santiago), daar had Jacobus geen zin in. Het begon nochtans lekker, klein beetje steil het dorp uit en een kilometertje dalen. Dan begon het,een 8 tal kilometers vals plat omhoog over de nieuwe autosnelweg heen, dan plotseling bij de luchthaven, onze weg wordt autosnelweg, we mochten niet meer verder, dan kiezelweg van de stappers gevolgd te voet tot we enigszins een tarmacbaan hadden. Dus omweg en wanneer we Santiago mochten binnenrijden, brug afgebroken.... nog een omwegje (klimmetje) via een randgemeente, nogmaals brug over autosnelweg over en boven treinweg. Ok, het werden er 7 meer. Van klagen geen sprake, de euforie van het bereiken van ons doel, kon de pret niet bederven. Intussen samen met een groepje van 5 Argentijnen richting Kathedraal, dit te samen met een horde stappers. Stil, haastig voortschrijdend om er te geraken, net als wij, de laatste kilometers afhaspelen. Enkel het geluid van de stad kon je horen, niet het gebabbel van de ingehaalde pelgrim. Nee, de pelgrim stapte, hinkte of sleepte zich verder. Rond 11 u, jawel het plein opgereden, onze euforie, de mede pelgrims hun euforie, niet te beschrijven. We hebben het gehaald, dacht iedereen. Intussen het thuisfront verwittigd dat ze ons in uitgesteld relais konden zien via de webcam op het plein.
Deze namiddag dan op gemak 2 uurtjes aanschuiven voor onze Compostela op te halen, koffietje te drinken in het 'Huis van de Lage Landen', de formaliteiten om onze fiets te repatriƫren. En deze avond naar de Pelgrimsmis om 19u30 geweest. En ja, geluk hadden we .... dankzij een bedevaardsgroep Andalusiers, werd het wierookvat geslingerd, echt fantastisch. Daarna nog het zilveren graf van Jacobus bezocht. Vervolgens nog iets gaan eten, zat er daar geen priester uit de mis, bleek een Nederlander te zijn, net een tweetal jaar afgestudeerd aan seminarie te Namen. Echt leuke babbel gehad.
Nu nog enkele dagen uitrusten en nagenieten .....
Dan keren we terug, nemen onze gewone draad weer op, maar met een karrevracht positieve innerlijke rijkdom erbij.








1 opmerking:

  1. Alain en Ignace, proficiat jullie droom is werkelijkheid geworden,de weergoden waren jullie niet altijd goed gezind ,maar jullie zijn er toch geraakt met veel moed en doorzettingsvermogen. Jenny en Guido

    BeantwoordenVerwijderen

Ignace: waarom

Beste sympathisant, Ik hield me voor om ooit eens Galiciƫ, in het noordwesten van Spanje, en in het bijzonder Santiago de Compostela als b...